Francja - Urugwaj (11.06.2010) Mistrzostwa Świata, grupa A

Na boisku spotkały się drużyny grające zupełnie innymi systemami. W przypadku Francji mieliśmy do czynienia  z dobrze nam znanym z pojedynku w Murci 4-2-3-1 ( Evra, Abidal, Gallas, Sagna - Diaby, Toulalan - Ribery, Gourcuff, Govou - Anelka). Rywale ustawieni byli zdecydowanie inaczej - 3-4-1-2            (Godin, Lugano, Victorino - Pereira, Arevalo, Perez, Pereira - Gonzalez - Forlan, Suarez).

Chciałem w tym miejscu podkreślić ustawienie Urugwaju trójką w obronie, choć przez większą część spotkania wyglądało, że piłkarze z Ameryki Południowej grają bardzo defensywnie, piątką w linii. Ustawienie 3-4-1-2 jest jedynie minimalną modyfikacją 3-5-2 - ustawienia, które bazuje na dwóch skrzydłowych biegających od jednej linii końcowej do drugiej i wspierających zarówno akcje ofensywne jak i defensywne (w Polsce najbardziej jaskrawym tego przykładem była Legia Dariusza Kubickiego, zapewne większość kibiców w roli takiego skrzydłowego pamięta Tomasza Kiełbowicza). Tak więc mamy do czynienia z trójką obrońców ustawionych centralnie wspomaganych przez skrzydłowych zabezpieczających boczne sektory boiska - a że Francuzi na skrzydłach ulokowali Govou i Riberryego to skrzydłowi często grali w linii ze środkowymi obrońcami. 

Trzeba przyznać, że ustawienie Urugwaju w linii pomocy (dwóch środkowych pomocników zorientowanych raczej defensywnie i jeden podwieszony pod duet napstników) w bardzo perfidny sposób oddziaływało na pomoc Francuzów. Z jednej strony, kreowany na lidera Gourcouff nie miał w środkowej strefie boiska miejsca do rozegrania, z drugiej zaś ofensywnie ulokowany Gonzalez ograniczał ofensywne możliwości Toulalana. Wspomniane wyżej ustawienie Urugwajczyków w środkowym sektorze (3 obrońców i 2 defensywnych pomocników) było bezpośrednią przyczyną oddawania przez podopiecznych Domenecha tak dużej ilości strzałów z dystansu. Cięzko było przebić się przez ten mur, dlatego właśnie Gourcouff, Diaby i inni decydowali się uderzać z dalszej odległości (przykład takiego strzału widać na powyższym zdjęciu). Mimo obecności na boisku dwóch ofensywnych, ustawionych bardzo szeroko zawodników, nie mieliśmy do czynienia z typowymi akcjami na skrzydłach (pomijając Ribberego w 5 minucie). Nicolas Anelka, grający na pozycji jedynego napastnika miał problemy ze stwarzaniem sobie sytuacji. W mojej ocenie brało się to również z tego, iż chciał na boisku zrobić zbyt dużo - cofał się, próbował rozgrywać, schodził do boków. W ustawieniu Francuzów (poniżej) nie było na takie zagrania miejsca- jego jedyną rolą powinno być wykańczanie akcji partnerów.

Były jednak problemy z kreowaniem  sytuacji, praktycznie nie funkcjonowały skrzydła, Gourcouff grał zdecydowanie poniżej oczekiwań (stąd jego zmiana i przesunięcie Ribberego do środka) . Sytuację próbował ratować Evra, szczególnie w drugiej połowie pełniący niemalże rolę rozgryającego, kilkakrotnie ładnie podłączał się również Sagna- środkowi napastnicy Francji (Anelka został później zmieniony przez Henrego) nie byli jednak w stanie celnie uderzyć piłki głową. Diaby z Toulalanem równiez próbowali wspierać ofensywne formacje, były to jednak raczej pojedyńcze wypady, które nie przyniosły spodziewanych efektów. Bez wątpienia Francuzi zagrali zdecydowanie poniżej oczekiwań, w czym bardzo pomogła im konsekwentna i przemyślana gra Urugwaju.

Drużyna z Ameryki Południowej zamknęła środkową strefę boiska, dobrze wyglądała również w bocznych sektorach. Na placu gry miała jednak jedynie 3 piłkarzy o nastawieniu typowo ofensywnym (Gonzalez, Suarez i Forlan) - rolą skrzydłowych i defensywnych pomocników było więc dostarczenie piłki na połowę przeciwnika (zazwyczaj dłuższym rpzerzutem) - tak by wspomniany tercet znalazł się w posiadaniu piłki. Co ciekawe, to Diego Forlan częściej cofał się po piłkę i tworzył sytuacje, a Suarez jedynie czekał żeby je wykończyć. Francuzi grający czwórką w linii często stosowali pułapki offsajdowe (to jak również odstęp między piłkarzami defensywnymi i ofensywnymi w ekipie Urugwaju widać na poniższym zdjęciu)

Chciałem jeszcze tylko zwrócić uwage na grę Urugwaju w osłabieniu (za czerwoną kartkę zszedł rezerwowy ofensywny pomocnik Lodeiro) - trener jednak nie zdecydował się korygować ustawienia, (3-4-(0)-2) więc odległość między defensywą, a zawodnikami ofensywnymi jeszcze się powiększyła- od tej pory gra polegała już jedynie na długich przerzutach- wcześniej mogliśmy oglądać jeszcze kilka wejść ofensywnych skrzydłowych. Piłkarze trenera Tabareza grali bardzo prostą piłkę, po odbiorze przerzucali ją do przodu i liczyli na nieprzeciętne umiejętności napastników - trzeba przyznać, że stworzyli w ten sposób chyba większe zagrożenie niż Francuzi. 

Widać było w grze reprezentcji Urugwaju przygotowanie taktyki pod mecz z  Francją, w grze Francuzów widać było kompletną ignorancję wobec ustawienia i sposobu gry rywali.